خاطرات آقای وزیر

خاطرات آقای وزیر

درباره نویسنده علی عبدالعلی‌زاده:

علی عبدالعلی‌زاده در سال ۱۳۳۳ در خانواده‌ای مذهبی، در ارومیه زاده شد. پدر او معاونت شهرداری ارومیه را بر عهده داشت. وی دوران دبیرستان خود را در دبیرستان فردوسی ارومیه (چمران امروزی) گذراند و وارد دانشگاه تبریز در رشتهٔ مهندسی راه و ساختمان شد. او دارای مدرک تحصیلی دکتری می‌باشد. وی با چهره‌هایی چون سردار حسین علائی بنیانگذار نیروی دریایی سپاه، سرلشگر سیدیحیی رحیم صفوی فرمانده اسبق سپاه، سردار مهدی باکری فرمانده اسبق سپاه هم دوره بود.

عبدالعلی‌زاده از فعالان در انقلاب ۱۳۵۷ بود و پس از انقلاب، به معاونت شهرداری ارومیه (مهدی باکری) منصوب شد. وی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ معاون عمرانی استاندار آذربایجان شرقی بود. در دوره‌های دوم و سوم ، نمایندهٔ ارومیه در مجلس شورای اسلامی بود و از اعضای کمیسیون برنامه و بودجه بشمار می‌آمد و در دوره‌ای نیز به عنوان مخبر این کمیسیون، فعالیت می‌کرد.

عبدالعلی‌زاده در دولت اکبر هاشمی رفسنجانی، برای مدت ۵ سال، از ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۶ استاندار آذربایجان شرقی بود. در دولت اصلاحات به ریاست جمهوری محمد خاتمی، برای مدت ۸ سال، وزیر مسکن و شهرسازی بود. در این مدت، انبوه‌سازی در ایران گسترش فراوان یافت و روند ساخت آپارتمان در تهران و کلان‌شهرها، رشد چشمگیری داشت.

درباره کتاب خاطرات آقای وزیر:

علی عبدالعلی‌زاده: خدای را سپاس که توان داد گوشه‌هایی از خاطرات هشت سال خدمتم در وزارت مسکن و شهرسازی (۱۳۷۶-۱۳۸۴) را به پیشگاه مردم بزرگوار ایران گزارش کنم. دو دوره ریاست جمهوری جناب آقای سید محمد خاتمی فرصت ارزشمندی بود که بتوانم در جایگاه وزارت، در بخش مسکن و شهرسازی، از نزدیک با دشواری‌های ملی و نیازهای مردم آشنا شوم و با کمک همکارانم در وزارتخانه و سازمان‌های استانی به تصمیم گیری و برنامه ریزی بپردازم.

به پندار من این گزارش مکمل آن هشت سال کار و کوشش است. از همه همکاران گرامی که در این مدت با بنده همراهی کردند و خداپسندانه به نیاز مردم و جامعه پاسخ دادند، سپاسگزارم. این گزارش به نمایندگی از آنانی است که در سرتاسر ایران شبانه روز تلاش کردند در بخش مسکن و شهرسازی کارنامه خوبی داشته باشند و امیدوارم در پیشگاه مردم پذیرفته شود.

قسمتی از کتاب خاطرات آقای وزیر:

پیش از نوشتن ماجرای ورودم به وزارت مسکن و شهرسازی شاید بد نباشد سابقه آشنایی‌ام با جناب آقای خاتمی، ریاست محترم دولت اصلاحات، را توضیح دهم که چه شد ایشان مرا برای وزارت دعوت کردند.

من سال ۱۳۶۳ با رأی مردم ارومیه به دوره دوم مجلس شورای اسلامی راه پیدا کردم. در همان سال نخست کار در مجلس، وقتی با اعضای خانواده به تماشای یک فیلم سینمایی رفته بودیم، بعد از دیدن فیلم، به وزیر محترم ارشاد آن وقت، که جناب آقای خاتمی بودند، تذکری دادم مبنی بر این که در تهیه فیلم‌های سینمایی، به ویژه برای کودکان، بهتر است وزارت ارشاد دقت بیشتری کند تا فیلم‌ها بدآموزی نداشته باشند. تذکرم به طور مشخص این بود که بهتر است در فیلم‌های سینمایی فاصله بین دنیای خیالی و فانتزی و دنیای واقعی روشن باشد تا مخاطبان کم سن و سال نیز آن را درک کنند تا مبادا به فکر بیفتند چیزهای خیالی‌ای که در فیلم دیده‌اند، خودشان تجربه کنند.

من این نکته را به عنوان تذکر گفتم و انتظارم این بود که معاون پارلمانی وزیر ارشاد یا مدیر کل اداره مربوطه با من تماس بگیرند و بپرسند منظور کدام فيلم یا کدام صحنه است. اما ظرف دو روز خود جناب آقای خاتمی…