حمام
درباره نویسنده ولادیمیر مایاکوفسکی:
ولادیمیر مایاکوفسکی نویسنده کتاب حمام، بانام کامل ولادیمیر ولادیمیروویچ مایاکوفسکی در هفتم جولای ۱۸۹۳ در روستای باگداتی در استان کوتانیی گرجستان به‌دنیا آمد.
در سال ۱۹۰۶ پدرش از دنیا رفت و او به‌همراه مادر و دو خواهرش به مسکو نقل مکان کرد. او از زمان ورود به مسکو با افکار و اندیشه‌های انقلابی آشنا شد و به ادبیات مارکسیستی روی آورد. در سال ۱۹۰۸ و زمانی‌که تنها ۱۵ سال داشت به حزب کارگران سوسیال دموکرات پیوست. طی سال‌های ۱۹۰۸ و ۱۹۰۹ به‌دلیل فعالیت سیاسی سه‌بار به زندان افتاد و به‌لت سن کمش تحت‌نظر پلیس و با مسئولیت خانواده از زندان آزاد شد. در ژانویه‌ی ۱۹۱۰ برای سومین‌بار از زندان آزاد شد و پس از آن، از حزب بیرون آمد.
مایاکوفسکی نه‌تنها به شعر و نقاشی علاثه داشت بلکه در سال ۱۹۱۳ نخستین نمایشنامه‌اش «تراژدی ولادیمیر مایاکوفسکی» را نوشت. این اثر به کارگردانی خود او روی صحنه رفت و نقش اول نمایش را هم خودش ایفا کرد.
سپس در آگوست ۱۹۱۷ ایده‌ی نمایشنامه‌ی «میستری بوف» در ذهن مایاکوفسکی شکل گرفت. در اکتبر ۱۹۱۸ و همزمان با سالگرد انتقلاب اکتبر نگارش آن را به پایان رساند. این اثر در همان سال به کارگردانی واسه‌والود میرهولد روی صحنه رفت. در همان سال با مدیریت مایاکوفسکی گروه «فوتوریسم کمونیستی» شکل گرفت و بعد از آن انتشارات «انجمن فوتوریست‌های مسکو» را راه‌اندازی کرد که تعدادی از کتاب‌هایش از همین طریق منتشر شدند.
سال ۱۹۲۸ نمایشنامه‌ی «ساس» و سال ۱۹۳۰ «حمام» را نوشت که میرهولد هر دو را روی صحنه برد. دیمیتری شاستاکویچ؛ آهنگساز شهیر روس آهنگسازی «ساس» را برعهده داشت. سال ۱۹۳۰ تمرین‌های آخرین نمایشنامه‌ی مایاکوفسکی یعنی نمایش «مسکو می‌سوزد» در سیرک مسکو در حال انجام بود اما عمر مایاکوفسکی به تماشای آن قد نداد.
جسد ولادیمیر مایاکوفسکی ۱۴ آوریل ۱۹۳۰ در آپارتمانش پیدا شد و او با شلیک گلوله به قلب خود به زندگی‌اش پایان داد.
درباره کتاب حمام:
مایاکوفسکی در «حمام» موقعیت‌های مضحک و حمقانه‌ای را به تصویر می‌کشد و قهرمانان خود را در آن موقعیت‌ها گرفتار می‌کند. «حمام» درامی در حال مبارزه با بروکراسی است و با تمام توان سعی دارد برای داشتن آینده‌ای روشن، در برابر آن مقاومت کند.
مایاکوفسکی با نگارش این اثر نشان می‌دهد که به عصر خود احترام گذاشته و به دنبال شیوه‌ای برای حل کاستی‌های گذشته است. هر چند که جامعه‌ای که او برای آینده تصور می‌کند کمی انتزاعی و ایده‌آل به نظر می‌رسد. تقریبا تمام آثار دراماتیک مایاکوفسکی افشای مسایل مربوط به خرده‌بورژوازی، بوروکراسی، چاپلوسی خارجی‌ها، دزدی از اموال دولتی و «حزب» دروغین است.
نمایش «حمام» آخرین‌بار سال ۲۰۱۷ در سالن تئاتذ آلکساندینسکی در پترزبورگ ئ به کارگردانی نیکالای آلکساندرئئیچ روشین روی صحنه رفت.
قسمتی از کتاب حمام:
ولاسیپدکین: پس سوئيس سوسک شده؟
چوداکوف: حساب کتاب‌های سیاسی کوچیک امروزی رو ول کن، نمی خواد بهشون متلک بندازی! ایده‌ی من باشکوه‌تر از این حرف‌هاست. ولگای دوران بشردوستی، که تولدمون مثل یه تیر چوبی تو جریان آبش رهامون کرد، انداختمون که تو جهت جریان آب دست و پا بزنیم، همین ولگا… از این به بعد اختيارش دست ماست. من می‌تونم زمان رو وادار کنم بایسته و می‌تونم وادارش کنم با هر سرعتی و به هر سمتی بره. اونوقت همون طور که مسافرها از تراموا و اتوبوس می‌آن بیرون، مردم می‌تونن از روزها خارج بشن. با ماشین من، می‌تونی یه ثانیه شادی رو متوقف کنی و یه ماه ازش لذت ببری، تا وقتی که حوصله‌ت سر بره.
با ماشین من، می‌تونی سال‌های طولانی و کش دار اندوه رو درهم بپیچی، سرتو فرو کنی تو لاک خودت و گلوله‌ی خورشید بر فراز سرت، بدون اینکه به جایی بخوره یا کسی رو زخمی کنه، صد بار در دقیقه به سرعت بگذره و روزهای سیاه به پایان برسه. نگاه کن، فانتزی آتیش بازی ولز، ذهن فوتوریستی اینشتین، مهارت خارق العاده‌ی خواب زمستاني خرس‌ها و یوگی‌ها، همه و همه پرس شده و فشرده و به هم پیوسته تو این ماشین هست.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.