تحلیل رویا (درس گفتارهایی در تعبیر و تفسیر رویا)

رویکرد رادیکال یونگ در زمینه روان‌شناسی تاثیر شگرف بر این علم در سطح جهانی داشته است. یونگ اولین روان‌شناس مدرنی است که معتقد است انسان ذاتا مذهبی است. یونگ بسیاری از معروف‌ترین مفاهیم در روان شناسی را ابداع کرده است. مفاهیمی چون ناخودآگاه جمعی، سایه‌ها، پرسونا، عقده‌ها، آنیما، آنیموس و … تحلیل رویا بخشی متمایز و بنیادی از روانشناسی تحلیلی است، مکتبی روانشناسی که توسط کارل گوستاو یونگ و شاگردان و جانشینان وی تاسیس شد. این کتاب دیدگاه‌های خردمندانه‌ی یونگ را در زمینه‌ی مطالعه رویاها و معنای آنها جمع آوری می‌کند.

مقالات این کتاب که توسط کارل گوستاو یونگ در بین سال‌های 1909 و 1945 نوشته شده است، اساسی‌ترین دیدگاه‌های یونگ در مورد خواب دیدن را نشان می‌دهد – خصوصا در مورد رابطه‌ی بین زبان و رویا. یونگ از طریق این مطالعات درک کرد که رویاها خود یک زبان هستند، زبانی که روح از طریق آن با بدن ارتباط برقرار می‌کند. این کتاب شامل مقالاتی چون “تحلیل رویاها”، “در مورد اهمیت تعداد رویاها”، “جنبه‌های عمومی روانشناسی رویا”، “در مورد ماهیت رویاها”، “استفاده عملی از تجزیه و تحلیل رویا” و “نمادگرایی رویایی فردی” در رابطه با “کیمیاگری” می‌باشد.

در امور فنى، مردم باستان نمى‌‏توانستند مدت درازى یک فکر انتزاعى را حفظ کنند. همیشه غریزۀ بازیگوش مداخله مى‏‌کرد. این را در ماشین‌‏ها یا موتورهاى قدیمى سال 1820 مى‌‏توان تشخیص داد. مثلاً در تلمبه‏‌هاى قدیمى محورها را روى دو ستون دوریایى قرار مى‌‏دادند. بعضى از ماشین‌‏ها را به سبک روکوکو مى‏‌ساختند بسیار خنده‏‌آور بود. این بازى و تفنن است؛ و البته هر چه بیشتر به بازى و تفنن میدان مى‏‌دادند، امکان کارایى ماشین کمتر مى‌‏شد. کنجکاوى‏‌هایى که خوشایند حواسشان بود کارشان را متوقف مى‌‏کرد و در نتیجه به تفکر جدى نمى‌‏پرداختند.

دریانوردى در باد ناموافق، تغییر جهت دادن بادبان‏‌ها، در عهد باستان ناشناخته بود. این تکنیک را نورمان‏‌ها در قرن دوازدهم ابداع کردند. پیش از آن، دریانوردان یا منتظر مى‌ماندند تا باد موافق بوزد یا با کمک پارو پیش مى‌‏رفتند. کف قایق‌‏ها و کشتى‌‏هایشان صاف بود و حتى از تیرهاى سنگین در ته کشتى استفاده نمى‌‏کردند. با وجود این، قایق‏‌هاى 1500 تنى داشتند. کشتى‏‌هاى مصرى که غله به روم مى‌‏بردند حدود 1800 تن بودند. ما کشتى‏‌هایى با این تُناژ را در قرن نوزدهم، در حوالى 1840، ساختیم.

این‌ها شیوه‏‌هاى تاریخى تکامل ذهن ماست و باید حتماً به حسابشان آورد. در توضیح رویاها لازم است که معناى تاریخى را در نظر گرفت. بر مبناى شخصىِ صِرف نمى‌توانیم رویاها را بفهمیم. اما در تحلیل عملى نمى‌توان زیاد در گذرگاه‌‏هاى تاریخى جلو رفت. سعى مى‌کنم مختصر و عملى و ملموس سخن بگویم. در این نخستین رویایى که با بیمار تحلیل کردم، توجه او را به کیش میترا، ژودوپوم، و امثال آن، جلب نکردم. دلیلى نداشت. همین که ایدۀ دور از ذهنى دربارۀ معنى رویایش دادم کاملاً راضى‌‏ام کرد. اما این‌جا در جلسه‏‌هایمان باید وارد جزئیات بشویم تا ببینیم رویا از چه ساخته شده است.