تاریخ مختصر مرگ
درباره نویسنده داگلاس جی. دیویس:
داگلاس جیمز دیویس نویسنده کتاب تاریخ مختصر مرگ، (زاده ۱۱ فوریه ۱۹۴۷) یک الهی‌دان، مردم‌شناس و استاد دانشگاه انگلیسی ولزی است که در تاریخ، الهیات و جامعه‌شناسی مرگ تخصص دارد. او استاد مطالعات دینی در دانشگاه دورهام است. زمینه‌های تخصص او همچنین شامل انسان شناسی، مطالعه دین، آیین‌ها و اعتقادات پیرامون مراسم تشییع جنازه و سوزاندن مرده در سراسر جهان، مورمونیسم و مطالعات مورمون است. علایق تحقیقاتی او هویت و باور و رهبری آنگلیکن را پوشش می‌دهد.
درباره کتاب تاریخ مختصر مرگ:
کشش اجتناب‌ناپذیر ما به سوی مرگ، چه آن را بیان کنیم چه در مقابلش سکوت کنیم، اغلب با دلبستگی‌مان به سایر موضوعات تفاوت دارد. این نوع دلبستگی سرشار از احساساتی است که شاید از تجربه‌ی داغداری یا انتظار آن یا تصور میرایی خودمان نشئت بگیرد.
جی دیویس می‌گوید: در این کتاب می‌کوشیم برخی از این حالات مندرج در شهر فرنگ تاریخ، دین و فرهنگ بسیاری از جوامع را به اختصار ثبت و ضبط کنیم. من در جایگاه راهنما، علاقه‌ی دانشجویان دوره‌های مختلف و سایرین به جنبه‌های خاصی از مرگ را لحاظ کرده‌ام که در دوره‌های آموزشی، به‌ویژه در دانشگاه‌های ناتینگهام و دورهام بدان‌ها پرداخته‌ام. پیش‌زمینه‌های مطالعاتی من در انسان‌شناسی اجتماعی، مطالعات تجربی و الهیات و همچنین دغدغه‌های بازاندیشانه‌ی آن، کاملاً در متن کتاب مشهود است.
تاریخ مرگ، همان تاریخ خودبازنگری است. ما کیستیم؟ از کجا آمده‌ایم و پس از مرگ به کجا می‌رویم؟ اگر پس از مرگ زندگی دیگری باشد، شبیه چیست و چطور می‌توانیم خود را برای آن آماده کنیم؟ اما اگر همین زندگی غایت عمر ماست و با علم به اینکه قرار است بمیریم، چطور می‌توانیم به بهترین نحو آن را زندگی کنیم؟ تقریباً در طول کل تاریخ بشر، اسطوره‌های عامه و الهیات رسمی، خاستگاه مرگ و تقدیر زندگی را شرح داده‌اند. فلاسفه نیز تأملاتی منسجم به این مضامین می‌افزایند، حال آنکه در سال‌های اخیر، متخصصان حوزه‌های علوم اجتماعی و طبیعی دستورالعمل‌های تبیینیِ خاص خود را پیش برده‌اند.
بطن تاریخ مرگ نه‌تنها سرشار از سوگواری، گسست پیوندهای انسانی و جایگاه ما در جهان است، بلکه توأماً امیدِ پاسخ به پرسش‌ها و رفع بی‌عدالتی‌های یک عمر زندگی را به همراه دارد. رفع کاستی‌های آشکار زندگی و پایان دادن به جست‌وجوی مدام برای معنابخشی به چیزها ویژگی‌های ثابت اعتقاد به زندگی پس از مرگ بوده‌اند. گیلگمش، آدم و حوا و عیسی مسیح از دیرینه‌ترین و تأثیرگذارترین روایات درباره‌ی میرایی‌اند.
مرگ و به‌خصوص نحوه‌ی مواجهه‌ی انسان با آن، تاریخی دارد که کتاب تاریخ مختصر مرگ شرحی مختصر از این مواجهه است. انسان‌ها از پیشاتاریخ تاکنون درگیر تعریف چیستی مرگ بوده‌اند و متناسب با پاسخی که به آن داده‌اند، ترس از مرگ را تخفیف داده‌اند. از‌این‌رو، تاریخ مرگ در عین حال تاریخ انسان و آیین‌های اوست؛ از طرز رفتار با جسد مردگان تا مراسم تشییع و سوگواری و فکر زندگی ابدی و سپس آینده‌ی خود مرگ. تاریخ مرگ همان تاریخ انسان و نحوه‌ی مواجهه با فقدان خودش و دیگران است. با نگاهی مختصر به فهرست مطالب، دامنه‌ی وسیع این مواجهات روشن‌تر می‌شود.
قسمتی از کتاب تاریخ مختصر مرگ:
تاریخ مرگْ همان تاریخ خودبازنگری است. ما کیستیم؟ از کجا آمده‌ایم و پس از مرگ به کجا می‌رویم؟ اگر پس از مرگ زندگی دیگری باشد، شبیه چیست و چطور می‌توانیم خود را برای آن آماده کنیم؟ اما اگر همین زندگی غایت عمر ماست و با علم به اینکه قرار است بمیریم، چطور می‌توانیم به بهترین نحو آن را زندگی کنیم؟ تقریباً در طول کل تاریخ بشر، اسطوره‌های عامه و الهیات رسمیْ خاستگاه مرگ و تقدیر زندگی را شرح داده‌اند. فلاسفه نیز تأملاتی منسجم به این مضامین می‌افزایند، حال آنکه در سال‌های اخیر، متخصصان حوزه‌های علوم اجتماعی و طبیعی دستورالعمل‌های تبیینیِ خاص خود را پیش برده‌اند.
بطن تاریخ مرگ نه‌تنها سرشار از سوگواری، گسست پیوندهای انسانی و جایگاه ما در جهان است، بلکه توأماً امیدِ پاسخ به پرسش‌ها و رفع بی‌عدالتی‌های یک عمر زندگی را به همراه دارد. رفع کاستی‌های آشکار زندگی و پایان دادن به جست‌وجوی مدام برای معنابخشی به چیزها ویژگی‌های ثابت اعتقاد به زندگی پس از مرگ بوده‌اند. گیلگمش، آدم و حوا، و عیسی مسیح از دیرینه‌ترین و تأثیرگذارترین روایات دربارۀ میرایی‌اند. در ادامه، این سه اسطوره را بررسی می‌کنیم، و در فصل ششم به تشریح اجمالی برخی دیگر از اسطوره‌های مبتنی بر خاستگاه مرگ میپردازیم.
بیان گیرا و پرقدرت اسطورۀ گیلگمش در خصوص تجربهای بشری موجب شده مخاطب امروزی فاصلۀ هزارساله از زمان پیدایش این لوح را حس نکند. بیزمانی محتوای این اثر نکتۀ مهمی است، چرا که در بررسی تاریخی مرگ همواره وسوسه می‌شویم زمان را به اعصار مختلف تقسیم کنیم و در خصوص انواع متفاوت آگاهی از مرگ در هر دوره، بحثی مجزا طرح کنیم. همچنین، زمانی که به شیوههای متمایز و متغیر مواجهۀ انسان‌ها با ایدۀ مرگ و نیز با خویشانِ ازدسترفته میپردازیم، باید این نکته را به یاد داشته باشیم.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.