اقیانوس خورشید

اقیانوس خورشید

معرفی کتاب اقیانوس خورشید:

قسمتی از کتاب اقیانوس خورشید:

در فکر چه کنم چه نکنم‌های خودم بودم که متوجه شدم او تکیه از ماشینش برداشته و به طرف من می‌آید.

وای خدایی! زمزمه کردم و دسته کیفم را در دست فشردم و به چمدان چسبیدم. صدای تپش تندوتیز قلبم را از دهانم می‌شنیدم.

صدای پای پسر جوان، یکی دو قدمی‌ام متوقف شد و من همچنان داشتم مثل بید میلرزیدم.

– سلام خانوم!

آب دهانم را به زور قورت دادم و با اصرار مسخره‌ای، به کفش‌هایی که دیروز از کفاشی خریده بودم، زل زدم.

– سلام کردما! جوابش واجبه!

باید کفش‌ها را واکس می‌زدم، این طوری نوتر به نظر می‌رسید. چطور یادم رفته بود واکسشان بزنم؟!

– شما رو ویبره ای؟ صدا نداری؟

داشتم می‌لرزیدم؟ ای وای واقعا داشتم می‌لرزیدم! لب به دندان گزیدم و با صدایی که حتی خودم به سختی می‌شنیدم، گفتم:

– مزاحم نشید آقا!

چند لحظه مات نگاهم کرد و بعد لبش به خنده کش آمد.

– نفس؟ درسته؟

با ناباوری سر بلند کردم و متحیر به او خیره شدم. نیشش تا بناگوش باز بود، با تمام اجزای صورتش می‌خندید!

پوست گندمی، صورت کشیده، لب‌های درشت و چشم‌های دریایی‌اش، همه و همه یک تصویر آشنا را تداعی می‌کرد؛ «پدرم»!

کمی بلندتر پرسید:

– شما نفسی؟