اشغال (انقلاب دوم؛ تولد آمریکاستیزی)
درباره نویسنده ناصرالدین‌شاه قاجار:
صادق زیباکلام مفرد (زاده ۲۲ خرداد ۱۳۲۷، خیابان ری تهران)، استاد علوم سیاسی، نویسنده و از کارشناسان خبره ایرانی با گرایش اصلاح‌طلبی و نوآزادی‌خواهانه است. او دکترای علوم سیاسی از دانشگاه برادفورد دارد. او استاد واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد بود. و هم‌اکنون استاد تمام دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است.
صادق زیباکلام در سال ۱۳۲۷ در کوچه معروف به دعانویس‌ها، در محلهٔ بازارچه آب‌منگول تهران در جنوب خیابان ری متولد شد. پدرش تاجر و دارای مغازه‌ای در خیابان قزوین تهران بود، اما وارد فعالیت‌های سیاسی نیز شده بود. او از طرفداران محمد مصدق بود اما از لحاظ تشکیلاتی در حزب زحمت‌کشان به رهبری مظفر بقایی فعالیت می‌کرد.
دختر کوچک وی مریم زیباکلام و دختر بزرگ وی سارا زیباکلام است که زیباکلام او را دقیقاً در نقطه مقابل خود می‌داند. سارا با پسر احمد توکلی ازدواج کرده‌است. زیباکلام می‌گوید نه او و نه توکلی هیچ نقشی در این ازدواج نداشته‌اند و آن دو پس از آشنا شدن در روزنامه همشهری با هم ازدواج کرده‌اند.
دکتر فاطمه زیباکلام، خواهر او است که در اسفند ۱۳۹۴ درگذشت. سعید زیباکلام نیز برادر وی می‌باشد که از نظر عقیده در روبروی هم قرار دارند.
صادق زیباکلام پنج سال نخست ابتدایی را در دبستان غزالی واقع در خیابان سینا، و سال آخر را در دبستان دکتر قاسم‌زاده واقع در خیابان غفاری تحصیل می‌کند. با نقل مکان خانواده به منزل بزرگی در نیاوران، زیباکلام در دبیرستان رهنما در خیابان منیریه ثبت نام می‌کند. او پس از اخذ دیپلم دبیرستان در سال ۱۳۴۵ در کنکور دانشگاه تهران پذیرفته می‌شود اما پدرش با تحصیل او در ایران مخالفت کرده او را روانه اتریش می‌کند تا او را از درگیری‌های سیاسی دانشگاه تهران به دور نگه دارد. در اتریش تحت تأثیر تفکرات مارکسیستی قرار می‌گیرد و تحصیل خود را در اتریش نیمه‌تمام گذاشته و به توصیهٔ پدر در خرداد ۱۳۴۶ به انگلستان می‌رود.
بعد از طی دوره دوساله کالج او به پلی تکنیک شهر هادرزفیلد در شمال بریتانیا می‌رود و وارد رشته مهندسی شیمی می‌شود. او بعد از اتمام دوره کارشناسی وارد دوره کارشناسی ارشد و سپس دکترای مهندسی شیمی در دانشگاه برادفورد می‌شود. پس از آزادی در سال ۱۳۵۵، دستگاه امنیتی کشور مانع بازگشت او به انگلستان و ادامه دوره دکتری شد و او به ناچار در ایران مانده و به عنوان مربی در دانشکده فنی دانشگاه تهران استخدام می‌گردد. پس از انقلاب در سال ۱۳۶۳ برای ادامه تحصیل به انگلستان بازمی‌گردد اما به جای ادامه تحصیل در رشته مهندسی شیمی به علوم انسانی روی می‌آورد. او در دانشکده صلح‌شناسی دانشگاه برادفورد فوق لیسانس و دکترای خود را می‌گیرد. موضوع تز دکترای او انقلاب اسلامی ایران و فلسفه سیاست غرب بوده‌است. زیباکلام در سال ۱۳۶۹ به ایران بازگشته و پس از دو سال وارد گروه علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران می‌شود.
در اسفند ۱۳۹۶، صادق زیباکلام بدون اطلاع و هماهنگی از دانشگاه آزاد اخراج شد. اتفاقی که زیباکلام آن را به روی کار آمدن فرهاد رهبر نسبت می‌دهد. لازم است ذکر شود که پیش‌تر ریاست دانشگاه آزاد بر عهده هاشمی رفسنجانی بود.
فرهاد رهبر رئیس دانشگاه آزاد در واکنش به «ادعای زیباکلام مبنی بر اخراج از این دانشگاه» گفت: «ما کسی را اخراج نکردیم. بلکه اعلام کردیم فعالیت شما غیرقانونی است؛ چرا که از دو جا حقوق می‌گیرید. شما می‌توانید دانشگاه تهران را رها کنید و اینجا استخدام شوید یا می‌توانید در دانشگاه تهران باشید و در دانشگاه آزاد به صورت حق‌التدریس فعالیت کنید.» او با غیرقانونی دانستن استخدام یک استاد در دو دانشگاه بیان کرد: «شیوه قرارداد ما با این استادان تغییر کرده که این استادان می‌توانند به صورت حق‌التدریس فعالیت کنند.»
محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید مجلس در واکنش به اخراج او گفت: «متأسفانه با قدر ناشناسی با برخی از اساتیدی که جایگاه علمی برجسته‌ای دارند برخورد شد که این گونه برخوردها بالاترین توهین به استادان و سبب رکود علمی دانشگاه خواهد شد.»
مدتی بعد زیباکلام اعلام کرد که از دانشگاه تهران نیز بازنشسته شده است. وی این بازنشستگی اجباری را با حرف‌هایی که در نقد علوم اجتماعی اسلامی در برنامه گستره شریعت زده‌است، مرتبط می‌دانست.
درباره کتاب اشغال:
کتاب اشغال با زیر عنوان انقلاب دوم، تولد آمریکاستیزی،اثر صادق زیباکلام و حسام بشرویه‌نژاد کریمی، ضمن گفت‌وگو با دانشجویانی که سفارت آمریکا را تسخیرکردند، برای نخستین‌بار این پرسش بنیادی را مطرح کرده است که چرا و چگونه آمریکاستیزی توانست بدل به گفتمان اصلی انقلاب شود. «تاریخ سخن می‌گوید» عنوان نخستین فصل کتاب است. فصل دوم با عنوان«زیباکلام سخن می‌گوید» این بحث را مطرح می‌کند که انقلاب اسلامی چگونه آمریکاستیز شد. کمال تبریزی، محسن میردامادی، محمد توسلی، حسین شیخ‌الاسلام، محسن امین‌زاده، عباس عبدی، ابراهیم اصغرزاده، محمود احمدی‌نژاد، هاشم صباغیان و حاتم قادری هم افرادی هستند که در فصل سوم کتاب با هریک از آنها گفت‌وگو شده است. عنوان فصل چهارم «چه شد آنچه شد» است.
قسمتی از کتاب اشغال:
من اگر قرار می‌شد فقط یکی از رویدادهای بعد از انقلاب را ظرف چهل سال گذشته انتخاب کنم که بیشترین و گسترده‌ترین تأثیرات را بر ایران گذارده، بدون هیچ تردیدی «آمریکاستیزی» را بر می‌گزیدم، عمیقا باور دارم که هیچ یک از تحولات بعد از انقلاب به اندازه «آمریکاستیزی» بر ایران تأثیرگذار نبوده. البته و با کمال تأسف بایستی بگویم که همه آن تأثیرات منفی و به زیان پیشرفت و ترقی کشور و منافع ملی‌مان بوده است. من بارها و بارها در مناظره‌هایم در دانشگاه‌ها با اصولگرایان، از آنها خواسته‌ام که یک فایده (و بیشتر هم نه، فقط یک فایده) از نفع آمریکاستیزی برای ایران را بگویند و من در مقابل یک دو جین مثال می‌آورم که اصرار بر آمریکاستیزی چگونه ظرف چهل سال گذشته تیشه بر ریشه منافع ملی کشور زده است. البته آنها در پاسخ به بنده یکسری کلیشه‌ها و شعارهایی که بارها از زبان مسئولین شنیده‌ام ارائه می‌دهند. نظیر اینکه «ما هیمنه آمریکا را در دنیا و منطقه شکستیم»، «کشورهای دیگر و ملت‌های دیگر با الهام از مبارزات شجاعانه ملت بزرگ ایران علیه آمریکا، جسارت پیدا کرده و آنها هم علیه آمریکا به پا خواسته‌اند»؛ «نگاه مردم جهان به ایران اسلامی، تغییر کرده و دنیا برای ایران به واسطه به چالش کشیدن نظام ظالمانه سلطه به رهبری امریکا، احترام ویژه ای قائل شده»…
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.