آدمها روی پل
درباره نویسنده ویسواوا شیمبورسکا:
ویسواوا شیمبورسکا (Wisława Szymborska) نویسنده کتاب آدمها روی پل، شاعر، مقاله نویس، مترجم لهستانی است. او در سال ۱۹۹۶ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. داوران کمیته ادبی جایزه نوبل در توصیف وی، او را موتسارت شعرخوانده بودند. کسی که ظرافت‌های زبانی را با شور و هیجان‌های بتهوونی در هم آمیخته بود. اشعار وی به زبان‌های انگلیسی و بسیاری از زبان‌های اروپایی، چینی، فارسی، عبری و عربی ترجمه شده است. چندین مجموعه شعر و کتاب‌هایی بسیاری که ترجمه او از زبان فرانسه به زبان لهستانی است، در کنار ده‌ها مقاله ادبی دیگر از او برجای مانده است.
درباره کتاب آدمها روی پل:
شیمبورسکا از بهترین و سرشناس‌ترین شاعران پست‌مدرن است. پرداختن به ویژگی‌های خاص شعر شیمبورسکا که یکی از مهم‌ترین شاعران معاصر است، در این یادداشت مختصر بسیار دشوار است. فضاهای معناشناختی شعر شیمبورسکا را، همزیستی یا به‌هم بافته شدنِ گونه‌های مختلف واقعیت می‌سازد: واقعیتی که در ادارات به صورت آمار در آمده (زندگینامه نویسی)، واقعیت معاینات پزشکی (پوشاک)، واقعی بازجویی‌های پلیس (شکنجه) و واقعیت رؤیاهای اجتماعی (مدينه‌ی فاضله).
می‌توان این شعرها را شاهدی بر تعدد فضاهای معناشناختی شعر شیمبورسکا دانست. شعر شیمبورسکا مثل یک رساله‌ی ماوراءالطبیعه به ما یادآوری می‌کند که چهار سوی دنیا نتیجه‌ی یک اتفاق‌نظر است، در دنیای شاعرانه‌ی وی، پایین در بالا، و بالا در پایین انعکاس می‌یابد. توصیف‌های او در عین سادگی ویژگی خاصی دارند. سیالیت و چندصدایی محصول همان ”نمی‌دانم” شاعرانه‌ی اوست. از طرفی معناهای مختلفی که محصول فضاهای متفاوتی هستند و در شعر او در برابر هم قرار می‌گیرند، به طنز فلسفی غریبی منجر می‌شوند.
از نظر منتقدان تمام شعرهای این مجموعه بهترین و درخشان‌ترین آثار شیمبورسکا هستند. هر چند در مورد ترجمه‌ی شعر باید اقرار کرد با امری پیچیده و دشوار مواجهیم؛ اما در این مجموعه به چند دلیل می‌توان امیدوار بود دست‌کم پاره‌ای از روح اثر به مخاطب فارسی‌زبان منتقل می‌شود. اول این‌که آقای «مارک اسموژنسکی» به زبان و ادبیات فارسی علاقه ویژه‌ای دارد و در این زمینه تا مقطع فوق‌لیسانس تحصیل کرده‌اند. آشنایی ایشان با زبان ما و ترجمه‌ی چند شعر از فارسی به لهستانی اتفاق میمونی است که زمینه‌ساز این همکاری ویژه شده است.
از طرفی همکاری آقای «شهرام شیدایی» که از شاعران به‌نامِ ما هستند در معادل‌سازی و نزدیکی صحیح و شاعرانه‌ی کلمات تاثیر به‌سزایی داشته است. نتیجه‌ی این همکاری کتاب حاضر است که می‌توان از آن دفاع کرد و از خواندنش لذت برد. هم‌دستی عوامل یادشده در یک اثر اتفاقی بسیار نادر است. اتفاقی که به ما در شناخت یکی از بزرگ‌ترین شاعران معاصر کمک شایانی می‌کند. پس این اتفاق را مغتنم شمرده و خواندن این کتاب را از دست ندهید.
قسمتی از کتاب آدمها روی پل:
هیچ چیز دوبار اتفاق نمی افتد
هیچ چیز دوبار اتفاق نمی افتد
و اتفاق نخواهد افتاد. به همین دلیل
ناشی به دنیا آمده ایم
و خام خواهیم رفت.
حتا اگر کودن ترین شاگردِ مدرسه ی دنیا می بودیم
هیچ زمستانی یا تابستانی را تکرار نمی کردیم
هیچ روزی تکرار نمی شود
دوشب شبیه ِ هم نیست
دوبوسه یکی نیستند
نگاه قبلی مثل نگاه بعدی نیست
دیروز ، وقتی کسی در حضور من
اسم تو را بلند گفت
طوری شدم، که انگار گل رزی از پنجره ی باز
به اتاق افتاده باشد.
امروز که با همیم
رو به دیوار کردم
رز! رز چه شکلی است؟
آیا رز، گل است؟ شاید سنگ باشد
ای ساعت بد هنگام
چرا با ترس بی دلیل می آمیزی؟
هستی – پس باید سپری شوی
سپری می شوی- زیبایی در همین است
هر دو خندان ونیمه در آغوش هم
می کوشیم بتوانیم آشتی کنیم
هر چند باهم متفاوتیم
مثل دو قطره ی آب زلال.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.