نجوم رادیویی

نجوم رادیویی

درباره نویسنده استیون آرنولد:

استیون آرنولد نویسندۀ کتاب نجوم رادیویی، مهندس مکانیک و منجم رادیویی کهنه کار است. مقالات فراوانی از او در رابطه با گیرنده‌ی رادیو جاو مربوط به سازمان فضایی ناسا و همچنین رصدخانه فروسرخ SOFIA در دست می‌باشد. وی در کنار همکاری با نهادهای نجومی مختلف، رصدخانه‌ی دائمی خودش را دارد و در حوزه‌هایی همچون عکاسی دقیق از اجرام منظومه‌ی شمسی، طیف سنجی و نجوم رادیویی تخصص دارد.

درباره کتاب نجوم رادیویی:

کتاب نجوم رادیویی: پروژه های آماتوری برای تمامی علاقه مندان در 9 فصل تدوین شده است. نویسنده ابتدا در فصل 1 به تاریخچه شگفت انگیز نجوم رادیویی می ‌پردازد و سپس در فصل‌های 2 و 3 مفاهیم پایه‌ای در رابطه با فیزیک الکتریسیته، مغناطیس و اتمسفر را عنوان می‌کند تا مخاطب را با چرایی رخداد پدیده‌ها بیشتر آشنا کند. بعد از آن در فصل 4 قطعات الکترونیکی مورد نیاز را تک به تک معرفی می‌کند و کارکرد هرکدام را شرح می‌دهد. تمامی اینها در حقیقت مقدمه‌ای است تا با شروع فصل پنجم خواننده را با شاخص‌ترین پروژه‌های آماتوری نجوم رادیویی آشنا کند.

نکته‌ی حائز اهمیت در رابطه با این کتاب این است که خواننده باید در هر نقطه‌ای از جهان قادر باشد از طریق وب سایت هر پروژه، ابزار مورد نیاز آن را تهیه کند اما متأسفانه به دلیل تحریم‌های موجود علیه کشورمان، تهیه ابزار آماده اگر برایمان غیرممکن نباشد با دشواری‌های بسیار زیادی روبه‌رو است. البته ناگفته پیداست که گاهی همین محدودیت‌ها زمینه ساز استقلال و یادگیری بیشتری برای ما خواهد بود. لذا در انتهای این کتاب، شماتیک مدار هر پروژه آورده شده که برای دسترسی و خوانایی بیشتر هم می‌توانید به وب سایت هر پروژه مراجعه کنید.

قسمتی از کتاب نجوم رادیویی:

سال ۲۰۰۹، سال جهانی نجوم نام گرفت. آن سال، ۴۰۰ امین سالگرد نشانه رفتن تلسکوپ شکستی دانشمند ایتالیایی، گالیلئو گالیله، به سمت آسمان بود. گالیله صخره‌های روی ماه و همین طور چهار قمر بزرگ مشتری را رصد کرد. این چهار قمر اکنون به قمرهای گالیله‌ای مشهورند. او لکه‌های خورشیدی را به صورت غیرمستقیم رصد کرد، با دقت فوق‌العاده‌ای از آنها طرح‌هایی کشید و متوجه شد که این لکه‌ها روی سطح خورشید حرکت می‌کنند. همین امر باعث شد تا گالیله متوجه دوران خورشید حول محور خودش شود.

تاریخچه‌ی نجوم با چشمان غیر مسلح به هزاران سال قبل باز می‌گردد. تمدن‌های باستانی با نگریستن به آسمان شب، الگوهایی برای ستارگان می‌ساختند و نام‌هایی خاص به آنها نسبت می‌دادند(صور فلکی). در آن زمان، نجوم رادیویی علم بسیار جدیدی به شمار می‌رفت. ابتدا می‌بایست الکتریسیته کشف و درک می‌شد و سپس راهی برای کنترل آن پیدا می‌شد. در اواخر دهه ۱۸۸۰، دانشمندی به نام هانریش هرتز در یک سلسله آزمایش توانست امواج رادیویی را ارسال و دریافت کند. هرتز بعدها در دفتر وقایع روزانه‌ی خود نوشت که “امواج رادیویی هیچ کاربرد عملی ندارند”!