موسسه

موسسه

درباره نویسنده  استیون کینگ:

استیون ادوین کینگ، معروف به استیون کینگ (زادهٔ ۲۱ سپتامبر ۱۹۴۷ پورتلند) نویسندهٔ آمریکایی خالق بیش از ۲۰۰ اثر ادبی در گونه‌های وحشت و خیال‌پردازی است. کینگ در سال ۱۹۷۰ از دانشگاه شهر مین (مکان تولدش) فارغ التحصیل شد و از آن زمان به بعد شروع به نوشتن داستان نمود. ۴ سال بعد کینگ موفق به انتشار اولین رمان خود با نام کری شد. او در این مدت علاوه بر نویسندگی به شغل‌هایی مانند تدریس و نجاری و … هم مشغول بود. و از این راه امرار معاش می‌کرد.

با انتشار کتاب کری و استقبال خوانندگان از سبک نوشتاری کتاب. این نویسنده به سرعت به شهرت رسید. و محبوبیت داستان باعث شد تا دو سال بعد از انتشار فیلمی بر اساس داستان آن توسط برین دی پالما ساخته و روانه‌ی بازار شود. می‌توان این گونه بیان کرد که وی کار نویسندگی‌اش را با نوشتن داستان‌ها و رمان‌های کوتاه آغاز نمود. و بعد از کسب شهرت، بیشتر برای روزنامه‌ها و مجله‌ها، داستان‌هایی را تألیف کرد. که مشهورترین آن‌ها، سری قلعه‌ی تاریک است. و پس از آن در سه دهه‌ی ۱۹۹۰، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ بیشتر مشغول به نوشتن کتاب بوده است.

درباره کتاب موسسه:

دوایت گارنر، نیویرک تایمز: «موسسه کتابی است که به من یادآوری کرد چرا شیفتۀ استیفن کینگ هستم. شخصیت‌های کتاب‌های او آدم‌هایی هستند که شب‌ها به صدای قطارها گوش می‌دهند. این آهنگ همیشه لذت‌بخش است. او در مورد مردم عادی می‌نویسد. کینگ بیش از هر نویسندۀ معاصر دیگری که می‌شناسم به واقعیات و نگرش‌های طبقۀ کارگر امریکا نزدیک می‌شود.»

پابلیشرز ویکلی: استیون کینگ به گونه‌ای با اذهان خوانندگان جوانش ارتباط برقرار می‌کند که به راحتی احساس ترس و خطر را به آن‌ها انتقال می‌دهد و خوانندگانش را مسحور خود می‌سازد. در رمان موسسه حتی یک کلمه‌ی اضافی هم وجود ندارد و این‌گونه یک بار دیگر ثابت می‌کند که چرا از او با نام پادشاه وحشت یاد می‌کنند.

ویلیام شیهان واشینگتن پست: کینگ با تعهد به مفاهیم پایدار و استوار همیشگی داستان‌هایش، به ما کمک می‌کند که خود و دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم را بهتر درک کنیم. موسسه سرشار از خشم، اندوه، همدلی و امید است. این یک رمان سرگرم کننده‌ی درجه یک است که حرف مهمی برای گفتن دارد و همه ما نیاز داریم که به آن گوش فرا دهیم.

بوستون گلوب: موسسه کتابی موفق است. مرموز، اثرگذار و داستانی ترسناک و در عین حال قابل باور، همه در یک کتاب جمع شده‌اند.

ماریون وینیک نیوزدی: برای خواندن کتاب موسسه نیازی نیست که طرفدار داستان‌های ترسناک باشید، داستان‌های استیون کینگ فراتر از یک سبک است.

سنت لوییس پست دیسپچ: این استیون کینگ است و این هم بهترین کتابش.

رابرت فریزر بک پیج: موسسه تجربه‌ای جدید از یک داستان وحشت آور را به خواننده ارائه می کند. داستانی از بچه‌های جهش یافته و جنگ بی‌پایان آن‌ها در برابر نیروهای شیطانی.

قسمتی از کتاب موسسه:

شام در غذاخوری بِوز، استیک مرغ سرخ کرده، نخود سبز، و به دنبال آن کیکِ هلو بود. بد نبود. اتاقی که در مُتل دوپرای به او داده شد چیزِ متفاوتی بود. اونی که تیم در راه شمال، در حال ولگردی درونش مانده بود در مقابل این قصر به حساب می‌آمد. کولر درون پنجره مدام تق تق صدا می‌کرد، اما سرمای زیادی نداشت. سردوش زنگ زده بود و چکه می‌کرد، و به نظر می‌رسید هیچ راهی برای توقف آن وجود نداشت. (تیم عاقبت یک حوله زیر آن گذاشت تا صدای چکیدن منظم و خودکار آب را خفه کند) یکی دو جای کلاهک چراغ بغل تخت خواب سوخته بود. تنها قاب عکس درون اتاق – یک مخلوط آشفته از خدمه یک کشتی بادبانی در حال پوزخند زدن که احتمالاً همگی مردان سیاه آدمکش بودند – کج آویزان شده بود. تیم آن را صاف کرد، اما بلافاصله دوباره کج شد.

یک صندلی باغی خارج از اتاق بود. نشیمنگاهش از وسط خم شده و پایه‌هایش به اندازه سردوش زنگ زده بود، اما تحمل وزن او را داشت. تیم آنجا با پاهای کشیده نشست. در حال دور کردن پشه‌ها و تماشای خورشید که نور نارنجی آتشینش درون درخت‌ها افتاده بود. نگاه کردن به آن صحنه او را همزمان هم شاد و هم غمگین کرد. یک ربع پس از ساعت هشت شب، یک قطار باری تقریباً بدون انتهای دیگر سر رسید، از روی خیابان ایالتی گذر کرد و از انبارهای حومه شهر گذشت.