آشپزهای جشنواره عزا (ببخشید غذا) (نیما نابغه 3)

آشپزهای جشنواره عزا (ببخشید غذا) (نیما نابغه 3) مجموعه نیما نابغه جلد سوم

نیما نابغه از آن بچه‌های وروجکی است که زیاد اهل حرف گوش کردن نیست. دوست دارد همه چیز را خودش تجربه کند. اتفاقا معلمشان خانم بالا هم زیاد حوصله‌ی درس دادن ندارد. در عوض عاشق ماجراجویی است و برای همین مرتب بچه‌های کلاسش را به گردش علمی می‌برد.

بچه‌ها معتقدند رفتن به سرزمین عجایب، پینت‌بال، گِیم‌نت و از این‌جور جاهاست که به دردشان می‌خورد. ولی بزرگ‌ترها از آن‌ها می‌خواهند به مدرسه و موزه یا طبیعت بروند. آتوسا صالحی در مجموعه‌ی نیما نابغه نشان می‌دهد که می‌توان به مدرسه، موزه یا طبیعت رفت و هیجان و شادی و دلهره‌ی سرزمین عجایب، پینت‌بال و گِیم‌نت را تجربه کرد.

 این داستان را با ورقه‌های لوله‌شده که دورش سوخته شده‌اند، آغاز می‌شود. این ورقه‌ها دعوتنامه‌ای برای یک مسابقه است. یک مسابقه‌ی آشپزی با مواد اولیه‌ی ارگانیک که دانش‌آموزان می‌توانند با کمک والدین در آن شرکت کنند. آن‌ها باید گروه‌های پنج نفری تشکیل بدهند و دسته‌جمعی غذا بپزند.

و در نهایت، گروه برتر می‌تواند در مسابقه‌ی بزرگ آشپزی سالم شرکت کند. نیما با شتابی، بی‌نیاز، آبشار و ماساکی، هم‌کلاسیِ ژاپنی‌شان، هم‌گروه می‌شود و تصمیم می‌گیرند غذایی ژاپنی به نام اوکونومی‌یاکی بپزند؛ غذایی که هیچ‌کدام دوست ندارند، حتی ماساکی.

نویسنده با روایتی جذاب و با رویکردی محیط‌زیستی به علاقمندی‌های مشترک، خوشمزه و هیجان‌آور در دنیای کودکان مانند غذا و مسابقه می‌پردازد. سبک ساده، جزییات دوست‌داشتنی، شوخ‌طبعی دلنشین و نگاه بین‌فرهنگیِ این اثر می‌تواند کودکان و بزرگسالان را برای همکاری‌های گروهی، پذیرش تفاوت‌های فردی و تنوع فرهنگی در جامعه آماده کند.

تصویرگری‌های نسیم بهاری ویژگی دیگر مجموعه‌ی نیما نابغه است. همان‌طور که نویسنده از زندگیِ واقعیِ کودکان ایرانی برای نوشتنِ ماجراهای داستان الهام گرفته است. تصویرگر هم روایتی زنده از زندگی آن‌ها را به نمایش گذاشته است. انتخاب دودلینگ و طراحی شخصیت‌ها و بیان تصویری موقعیت‌های داستانی نشان می‌دهد که بهاری شوخ‌طبع و نکته‌سنج و از روحیه‌ی دانش‌آموزان باخبر است. و قصد داشته شرایطی را در تصویرگری‌‌هایش به وجود بیاورد تا خوانندگان به دنیایی مفرح، شاد و به دور از استرس قدم بگذارند.

اهداف این عنوان در للذت و سرگرمی، طنز، آشنایی با موزه، آشنایی با تاریخ ایران، ترویج همدلی و همکاری، پذیرش تفاوت‌های فردی، آشنایی با مفهوم تنوع فرهنگی به کودکان و نوجوانان است.