مبانی بازارها و نهادهای مالی (جلد دوم)

مبانی بازارها و نهادهای مالی (جلد دوم)

درباره نویسنده فرانک جی فبوتزی:

فرانک جی فبوتزی (Frank J. Fabozzi) نویسنده کتاب مبانی بازارها و نهادهای مالی، اقتصاددان، آموزگار، نویسنده و سرمایه گذار آمریکایی است، در حال حاضر استاد مالی در دانشکده تجارت EDHEC و عضو مؤسسه موسک ریسک است. وی پیش از این استاد علوم مالی و بکتون همکار در دانشکده مدیریت ییل بود. او بسیاری از کتاب‌های تحسین شده را تألیف و ویرایش کرده است که سه کتاب با برندگان جایزه نوبل، Franco Modigliani و Harry Markowitz همکار شدند. وی از سال 1986 سردبیر ژورنال مدیریت پورتفولیو بوده و در هیئت مدیره مجتمع صندوق های بسته بسته BlackRock مشغول به کار است.

درباره کتاب مبانی بازارها و نهادهای مالی:

قسمتی از کتاب مبانی بازارها و نهادهای مالی:

پیش بینی پذیری بازده یکی از ویژگی‌های اساسی دارایی‌های مالی است و به همین دلیل عامل مهمی در تعیین ارزش آنها به شمار می‌رود. با توجه به اینکه سرمایه‌گذاران از ریسک گریزان‌اند، پر مخاطره بودن هر دارایی را می‌توان معادل عدم قطعیت یا پیش بینی ناپذیری بازده آن دانست. در فصل ۱۳ خواهیم دید که پیش بینی ناپذیری بازده‌های آتی را چگونه می‌توان سنجید و چه رابطه‌ای با تغییر پذیری بازده‌های گذشته دارد. اما هر معیاری که برای سنجش تلاطم به کار می‌بریم، حاوی نکته‌ای بدیهی است و آن اینکه تلاطم همه دارایی‌های مالی مشابه نیست و این تفاوت‌ها دلایل متعدد دارد.

نخست، چنان که پیش از این در این فصل بیان کردیم، ارزش دارایی مالی به جریان نقدی مورد انتظار و نرخ بهره مورد استفاده در تنزیل این جریان نقدی بستگی دارد. بنابراین، تلاطم به عدم قطعیت نرخ بهره آتی و جریان نقدی آتی برمی‌گردد. در صورتی که جریان نقدی آتی در قرارداد تعیین شده باشد، یگانه منشأ عدم قطعیت آن، توانایی بدهکار در ایفای تعهدات خویش است. جریان نقدی ممکن است به صورت ادعای مالکانه نسبت به باقی مانده عایدات مربوط به درآمد شرکت باشد، مثل پرداخت‌های مربوط به سود سهام هر شرکت. جریان نقدی حاصل از اوراق بهادار دولتی معمولا تنها جریان نقدی است که کاملا بی‌خطر محسوب می‌شود. بدهی و سهام شرکت‌ها با انواع مختلفی از خطرات همراه است.

تغییرات نرخ بهره اثر معکوس بر قیمت اوراق بهادار دارد. اما این تأثیر، در مورد دارایی‌های مالی با سررسید طولانی، در قیاس با دارایی‌هایی که سررسیدشان کوتاه است، بسیار بیشتر است. این نکته را در همین فصل نشان خواهیم داد. بنابراین از این لحاظ نیز اوراق بهادار کوتاه مدت دولتی مثل اوراق خزانه، ایمن‌ترین دارایی‌ها بعد از پول نقد است. در مورد سهام، شدت تأثیر نرخ بهره به قطعیت جریان نقدی آن سهام بستگی دارد.