قدرت علی ساختارهای اجتماعی

جدال بر سر مسئله ساختار و عاملیت از مناقشه‌های ریشه‌دار در علوم اجتماعی – انسانی و به ویژه در دیدگاه‌های جامعه شناختی است. به نظر ديو الدر- واس در سال‌های اخیر علاقه زیادی به نظریه‌های ظهور در رشته‌های مختلف علمی احیاء شده است و او در این کتاب در پی ارائه راه‌حلی برای مسئله ساختار عاملیت از نگاه این نظریه‌ها است. در جامعه‌شناسی کلاسیک، امیل دورکیم فرانسوی اگرچه به عنوان ساختارگرایی سرسخت شناخته می‌شود در عین حال به شخصیت متمایز فرد برای فرار از تأثیر تمایلات جمعی نیز توجه دارد و هر چند ماکس وبر آلمانی به عنوان یک فردگرا دیده می‌شود به رابطه اخلاق دینی و روحیه اقتصادی هم بی‌توجه نیست. الدر – واس برای ارائه راه‌حلی برای این مسئله، به دیدگاه‌های ساخت‌یابی ‌گرای گیدنز و بوردیو، و رویکردهای نظری پساساخت یابی گرای آرچر و موزلیس نیز می‌پردازد. از نگاه او نظریه ظهور به عوض معنای علی دادن به ساختار، به قدرت ناشی از تعاملات بین افراد توجه دارد. پدیده‌های اجتماعی، تحت تأثير تعامل هم قدرت علی ساختاری و هم قدرت على عاملیتی به وجود می‌آیند. این پدیده‌ها مرکب از اجزایی هستند و هر جزء از اجزایی ساخته می‌شود و این ساختار سلسله مراتبی تا بنیادی‌ترین اجزاء سازنده جهان اجتماعی ادامه دارد و پدیده‌های هر سطح از این سلسله مراتب از قدرت‌های علی خودشان برخوردارند.