فلسفهورزی درباره دین
درباره کتاب فلسفهورزی درباره دین:
کتاب فلسفه ورزی درباره دین به اختصار موضوعات و سرفصل‌های اصلی مطالعات دین از دیدگاهی فلسفی را ارئه می‌دهد. ادوین تیت آن جوردن نیل لاکیر نویسنده این کتاب به دنبال این است که به لحاظ مفهومی پیوندی میان گفتمان‌ها فلسفی و دینی به وجود آورد.
به همین دلیل او در این تحقیق موضوع‌های متنوعی را در حوزه‌ی فلسفه‌ی دین به بحث می‌گذارد و درباره‌ی هر موضوع نظرات فیلسوفان متعددی را به شیوه‌ی نقادانه و استدلال محور بررسی می‌کند. پس از معرفی هر موضوع، رأی و استدلال یک یا چند فیلسوف را درباره‌ی آن پیش می‌کشد و سپس خواننده را با نقد فیلسوفان دیگر به آن رأی و استدلال آشنا می‌کند.. ثمره‌ی شیوه‌ی یادشده این است که خواننده صرفا با آرای فیلسوفان درباره ی موضوع آشنا نمی‌شود، بلکه به خوبی با استدلال‌ها و نقدها درگیر می‌شود و نکات مورد اختلاف فیلسوفان (و چرایی این اختلاف‌ها) را درمی‌یابد.
این کتاب با تلاش در جهت فهم استخوان بندی استدلال‌های برجسته در تاریخ فلسفه‌ی دین، در کنار آشنایی با آثار شاخص در این زمینه، علاقه و آمادگی لازم برای تحقیق بیشتر را در خواننده ایجاد می‌کند.
قسمتی از کتاب فلسفهورزی درباره دین:
نظريه افلاطون در باب نفس و بدن منعکس کننده تقسیم بندی او بین جهان مرئی و جهان مثل است، بدن از ماده فیزیکی ساخته شده و بخشی از جهان مرئی است؛ حال آن که نفس غیر مادی است و به جهان مثل تعلق دارد. بنابراین، از میان این دو، نفس مهم‌تر است.
بدن، بخش فیزیکی هر شخص است که ما را به برقراری ارتباط با یکدیگر قادر می‌کند و ظاهر بیرونی ما را تشکیل می‌دهد. از طریق حواس بدن می‌توانیم صاحب ظن‌هایی درباره جهان مرئی (یعنی همان جهانی که بدن بدان تعلق دارد) شویم؛ اگر چه این جهان پیوسته در حال تغییر است و در حقیقت، واقعی نیست. بدن نمی‌تواند به قلمرو مثل دست یابد و بنابراین، هرگز قادر به درک حقیقت واقعی نیست.
اما نفس، برخلاف بدن، فیزیکی نیست. نفس پیش از این که در بدن قرار بگیرد متعلق به جهان مثل بوده و آرزومند است که پس از مرگ بدن به آنجا بازگردد. او از نقصان‌های جهان مرئی آگاه است. نفس نیز همانند مثل نامیرا و نامتغیر است و صاحب شناخت حقیقی است که در حضور مثال خیر کسب کرده است؛ مثالی که منبع فهم کامل است. نفس همان چیزی است که از طریق «به یاد آوردن» آنچه در جهان مثل فراگرفته ما را قادر به دستیابی به شناخت حقیقی می‌کند.
ذهن بینابین بدن و نفس قرار دارد؛ از طریق عقل می‌تواند به نفس دست یابد، اما علاوه بر این با فرایندهای فیزیکی پیوند دارد و از اطلاعات فراهم آمده توسط حواس آگاه است. افلاطون خاطرنشان کرد که بدن و نفس در تقابل با یکدیگرند و ذهن در تعارض این دو گرفتار است. او نفس را به ارابه رانی تشبیه کرد که مسئول دو اسب ذهن و بدن است؛ دو اسبی که می‌خواهند در جهت‌های مختلف حرکت کنند. ذهن می‌خواهد شناخت خود را تکمیل کند و به فهم نفس سرمدی برسد اما بدن، با میل‌های جسمانی‌اش، آن را منحرف می‌کند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.