عشق در دوران نفرت

عشق در دوران نفرت

درباره نویسنده پائولو توردی:

پائولو توردی (Paolo Tordi) نویسنده کتاب عشق در دوران نفرت، در عرصه مدیریت صنایع ایتالیا فعالیت می‌کند و دارای دو فوق‌لیسانس در رشته‌های علوم‌انسانی از دانشگاه پیزا است. او نویسندگی را در سال ۱۹۹۵ با جستاری تحت عنوان «همه چیز از جیب من بیچاره، داستان پرونده نهاد دولتی سرمایه‌گذاری و تأمین مالی صنایع تولیدی» به همراه سيمونه بمپوراد آغاز کرد که مقدمه آن را گویدو کالوی، نوشته بود. این کتاب با استقبال فراوان روبه‌رو شد و بازتاب وسیعی در سطح مطبوعات پیدا کرد.

پائولو توردی در سال ۲۰۰۹ کتاب داستان‌های کوتاه تحت عنوان «رؤیای امریکا» را منتشر کرد. موضوع این کتاب سفری است در شهرستان‌های ایتالیای بعد از جنگ که فیلمی بر اساس آن به کارگردانی فلینی ساخته شد. هر داستان صحنه‌ای از زندگی محله و جمعی است که در زیر چشم خواننده جان می‌گیرد. رؤیای امریکا، مقام دوم «جایزه اروپایی هنرهای و ادبی و یا فرانچیجنا» و «جایزه منتقدان» شهر سالو را به دست آورده است. در سال ۲۰۱۲ کتاب «خدا تو را می‌بیند، استالین نه» از او به چاپ رسید. داستان‌های این کتاب نیز مربوط به سال‌های ۱۹۴۷- ۱۹۵۱ در ایتالیای مرکزی است، باشخصیت‌هایی جالب‌توجه که نه کاملاً بد هستند و نه کاملاً خوب، هم فرصت‌طلب‌اند و هم دست و دلباز، هم حسودند و هم حامی.

پائولو توردی در سال ۲۰۱۵ کتاب پیش رو، «عشق در دوران نفرت» را نوشت. آن‌طور که از مجموعه کتاب‌های پائولو توردی برمی‌آید، تماماً از جنبه سیروسیاحت در اطراف انسان‌ها در یک دوره تاریخی با نقاط ضعف و نقاط مثبت هریک از آنان است. او که به قول خودش با ابزار مدرن ارتباط‌جمعی مانند بلاگنویسی، سایت اینترنتی، توییتر و اینستاگرام میانه خوبی ندارد، روزانه تفسیر کوتاهی درباره وقایع و شخصیت‌های سیاسی و اجتماعی می‌نویسد و با پست الکترونیکی برای گروهی از دوستانش می‌فرستد و به‌نوعی به طور فعال در زندگی اجتماعی کشورش شرکت می‌کند.

درباره کتاب عشق در دوران نفرت:

کتاب عشق در دوران نفرت، ماجرایی جذاب و واقع گرایانه از موضوعات انسانی است؛ اثری با شخصیت های فراوان که خواننده می تواند آنها را در اطراف خود به راحتی بیابد و با یکی از آنها همذات پنداری کند. کتاب حاکی از دوران تاریخی (پاریس، واتیکان و ایتالیای مرکزی) است که وقایع و جریانات و رویدادهای کوچک و بزرگ جوامع آن  بر زندگی هریک از شخصیت های داستان تاثیر می گذارد. عشق در دوران نفرت روایتگر دلدادگی یک دختراشراف زاده به جوانی نقاش و ماهر و نمادی از نگرانی های خانواده های سرمایه دار و فقیر برای نجات فرزندانشان از یک زندگی خطرناک است.

ترجیح نویسنده پرداختن به موضوعات مربوط به دوره‌های قرن بیستم است. داستان را بدون حاشیه و شخصیت‌ها را با واقع‌گرایی و انسانیت توصیف می‌کند. او گاه با اشاره به چند ویژگی، زنان و مردان داستان را آن‌گونه که هستند، با نقاط قوت و ضعفشان به خواننده معرفی می‌کند و هرگز از کنایه‌زنی که از ویژگی‌های اوست غافل نمی‌شود. داستان با شخصیت‌های درونش همواره با واقع‌بینی بازنمایی شده‌است.

این رمان که نوری بر گوشه‌ای از جامعه ایتالیا می‌اندازد برای درک چگونگی زندگی، تفکر و حرکت گروه‌های اجتماعی در آن زمان ضروری است. طبیعتا این رمان، مانند هر رمان‌دیگری در خواننده این کنجکاوی را نسبت به دورانی که از آن می‌گوید ایجاد کند و به سوی مطالعه بیشتر سوق دهد، موفق بوده است. 

قسمتی از کتاب عشق در دوران نفرت:

از اوایل ماه مارس جووانی گردش در شهر و ملاقات هایش را بیشتر می کند. از برخی وقایع ناراحت شده و در موردشان با همسرش صحبت کرده بود. هوایی که این زوج در پاریس تنفس می کنند، با وقایع کوچک و بزرگ، دورنمایی وسیع تر، در عین حال مطمئن تر را نشان می دهد.

مارگریتا با فکر کردن درباره ی خود، متوجه شد که در برخی موارد، اگر آدمی در محیطی بسته زندگی کند و روحیه ی خیال پردازی همچون یک هنرمند را نداشته باشد، هوش و دانش کافی نیست. تماس داشتن با افرادی که دیدی وسیع تر داشتند و محیطی که باعث تحرک و به دست آمدن فرصت های بیشتری می شد، ذهن او را به سوی افق های جدیدی گشوده بود.

اروپا مجددا به کانون خطرناکی تبدیل می شود، اگرچه هرگز از آن فاصله نگرفته بود. در اسپانیا پس از شورش ژنرال فرانسیسکو فرانکو علیه دولت منتخب جمهوری، جنگ داخلی بیداد می کند. بین چهاردهم و نوزدهم مارس، پاپ پیوس یازدهم با دو خطابه مشخص نازیسم و کمونیسم را محکوم می کند، و در حالی که موسولینی به حمایت از شورشیان نیرو می فرستد. ایتالیایی های ضد فاشیست پناهنده در فرانسه آنجا را به قصد اسپانیا ترک می کنند.

اما مهم ترین کمک ها از طرف آلمان صورت می گیرد. هیتلر در پایان ماه آوریل شهر گرنیکا را با بمباران عملا نابود می کند. این رویداد با واکنش های شدید خیابانی در پاریس مواجه می شود و جووانی و مارگریتا در آنها شرکت می کنند، چون هر روز بیشتر نگران سمت و سویی هستند که حوادث در پیش گرفته اند.

اکثر مردم گمان می برند که حوزه جنگ محدود است و توسط دولت هایی که از عقل سلیم برخوردارند  قابل کنترل است. تصور همگان بر این است که آنچه برای دیگران اتفاق می افتد هرگز برای ما اتفاق نخواهد افتاد.