شوهر کمونیست من

شوهر کمونیست من

فیلیپ راث در مارس ۱۹۳۳ در نیوجرسی آمریکا به دنیا آمد، تحصیلاتش را در دانشگاه شیکاگو به پایان رساند و سپس در همان دانشگاه و دانشگاه آیوا به عنوان استاد ادبیات به تدریس پرداخت. راث از ۱۹۷۵ عضو انستیتوی ملی هنر و ادبیات آمریکا بوده است. تا ۱۹۸۹ ویراستار آثار ادبی بود و با موسسه بزرگ انتشاراتی پنگوئن همکاری می‌کرده و از ۱۹۹۲ فقط به کار نویسندگی اشتغال داشته است. 
فیلیپ راث در دهه ۱۹۹۰ پی درپی برنده چهار جایزه بزرگ ادبی آمریکا شد. جایزه ملی منتقدان کتاب در ۱۹۹۱ برای کتابِ مرده ریگ [ میراث ]: جایزه ادبی پن [ قلم ] / فاکنر در ۱۹۹۳ برای عملیاتِ شایلاک، جایزه ملی کتاب در ۱۹۹۵ برای کتاب تئاتر ساباث [ نمایش شنبه ] ، و جایزه ادبی پولیتزِر در ۱۹۹۸ برای کتاب قطعه شبانی یا پاستورال آمریکایی. کتاب بعدی اش، شوهر کمونیست من، در ۱۹۹۸ جایزه کتاب سفیرانِ اتحادیه انگلیسی زبان را دریافت کرد. پیش از آن در ۱۹۸۶ جایزه ملی منتقدان کتاب را برای کتاب پاد زندگی یا ضد حیات، و در ۱۹۵۹ جایزه ملی کتاب را برای کتاب خداحافظ، کلومبوس دریافت کرده بود. فیلیپ راث در ۱۹۹۸ به دریافت نشان ملی هنر در کاخ سفید مفتخر شد. در ۲۰۰۲ بالاترین جایزه آکادمی آمریکایی هنر و ادبیات را به نام مدال طلای داستان سرایی دریافت کرد. این جایزه را پیش از او کسانی مانند جان دوس پاسوس، ویلیام فاکنر، و سال بلُو دریافت کرده بودند. جمعا دو بار برنده جایزه ملی کتاب، سه بار موفق به بردن جایزه پن/فاکنِر و همچنین برنده دو جایزه برتر انجمن قلم آمریکا یعنی پن/ناباکوف در ۲۰۰۶ و پن/بیلو در ۲۰۰۷ شده است. 
در ۲۰۰۵ توطئه علیه آمریکا جایزه انجمن تاریخدانان آمریکا را به عنوان« داستان تاریخی برجسته در مایه آمریکایی برای سال های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ » به دست آورد. این اثر در بریتانیا برنده جایزه دبلیو اچ اسمیت و بهترین کتاب سال شناخته شد. به این ترتیب راث نخستین کسی شد که در تاریخ چهل ساله آن انجمن دو بار این جایزه را به دست آورد.  راث نخستین نویسنده زنده آمریکایی است که مجموعه آثارش از سوی کتابخانه آمریکا منتشر شده است و طبق برنامه آخرین مجلد از این مجموعه هشت جلدی در ۲۰۱۳ منتشر شد. اتفاقا راث در آغاز سال ۲۰۱۳ و در آستانه هشتادسالگی اعلام کرد که دیگر کتابی نخواهد نوشت. 

شوهر کمونیست من زبانی روایی دارد و بخش عمده‌ای از آن به صورت محاوره است. این محاوره بیشتر با برادر قهرمان داستان که معلم زبان انگلیسی است انجام می‌شود و به همین دلیل لحن محاوره‌ای او شسته‌رفته‌تر است. دیگر شخصیت‌های داستان نیز هر یک بنا به موقعیت اجتماعی‌شان از زبان محاوره‌ای استفاده می‌کنند. اما ترجمه فارسی کتاب تا حدودی رسمی‌تر و یکدست‌تر انجام شده است.