سندروم آهن‌ربای انسانی

سندروم آهن‌ربای انسانی

درباره نویسنده راس روزنبرگ:
راس روزنبرگ صاحب انستیتوی بازیابی Self-Love است. او روان درمان، مربی، شاهد و نویسنده متخصص است. راس در سطح جهانی به دلیل تخصص در زمینه وابستگی به cod (اختلال نقص در عشق به خود)، خودشیفتگی آسیب شناختی، سوء استفاده از خودشیفتگی و درمان تروما شناخته شده است.

درباره کتاب سندروم آهن‌ربای انسانی:
نویسنده کتاب را با این سوال آغاز می‌کند که چرا عاشق کسانی می‌شویم که آزارمان می‌دهند؟ شروع می‌کند و در ادامه با بهره‌گیری از تجارب شخصی خود در حوزه روان‌درمانی فرآیند جذب را برای خوانندگان توضیح می‌دهد و به بررسی انواع اختلالات در روابط بین‌فردی می‌پردازد.

هنگامی که افرادی با پیشینه احساسی سالم یکدیگر را ملاقات می‌کنند. رابطه‌ای عاشقانه، دوسویه و بادوام در آن پدید می‌آید. اما چه می‌شود که افراد اغلب خود را در روابطی می‌بینند که «نیروی عشق» آنها را همانند قطب‌های مخالف آهن‌ربا، به سوی یکدیگر جذب می‌کند؟ رابطه‌ای که ابتدا همانند قصه‌های پریان است. اما با گذشت زمان به سوهانی تبدیل می‌شود که با عشق/ درد و امید/ یأس روحمان را می‌خراشد.

چرا جذب اشخاصی می‌شویم که موجب رنجش ما می‌شوند؟ کتاب حاضر به خواننده کمک می‌کند تا درک کند چرا افراد از خودگذشته، صبور و بخشنده (هم و ابسته‌ها) جذب افرادی می‌شوند که خودمحور، خودپسند و کنترلگرند (سلطه جویان عاطفی)؟

این کتاب در 15 فصل توضیح می‌دهد که چرا افراد صبور، فداکار، مهربان، جذب شرکای عاطفی خودخواه، خودمحور و کنترل‌گر می‌شوند. نویسنده در صفحات نخستین کتابش نوشته است: «این کتاب درباره عشق و جست‌وجوی شریک عاطفی مادام‌العمر است. از زمان طلوع تمدن مدرن، مردان و زنان مغناطیس‌وار و به طرزی مقاومت‌ناپذیر جذب هم شده و وارد رابطه عاشقانه می‌شوند. عامل کشش آن‌ها به هم، ربط چندانی به آنچه می‌بینند. حس می‌کنند و فکر می‌کنند ندارد، بلکه بیشتر دست نیروهای نامرئی در میان است. «نیروی عشقِ» مقاومت‌ناپذیر در افرادی که با پیشینه عاطفی سالم با هم آشنا می‌شوند. باعث ایجاد رابطه‌ای پایدار، دوطرفه و باثبات بین آن‌ها می‌شود. هم‌وابسته‌ها و سلطه‌جویان عاطفی، به طرز مشابهی در حالت رویایی فریبنده‌ای فرو می‌روند. البته این حالت بعدتر به «الاکلنگی» از عشق، درد، امید و ناکامی تبدیل می‌شود. یار جانیِ رویاهای شخص هم‌وابسته به سلطه‌جوی عاطفی کابوس‌هایش تبدیل می‌شود.»

هنگامی که افرادی با پیشینه احساسی سالم یکدیگر را ملاقات می‌کنند. رابطه‌ای عاشقانه، دوسویه و بادوام در پی آن پدید می‌آید. اما چه می‌شود که افراد اغلب خود را در روابطی می‌بینند. که «نیروی عشق» آن‌ها را همانند قطب‌‌های مخالف آهن‌ربا، به سوی یکدیگر جذب می‌کند؟ رابطه‌ای که ابتدا همانند قصه‌های پریان است، اما با گذشت زمان به سوهانی تبدیل می‌شود که با عشق، درد و امید، یأس روح‌مان را می‌خراشد. چرا جذب اشخاصی می‌شویم که موجب رنجش ما می‌شوند؟ کتاب حاضر به خواننده کمک می‌کند تا درک کند چرا افراد ازخودگذشته، صبور و بخشنده (هم‌وابسته‌ها) جذب افرادی می‌شوند که خودمحور، خودپسند و کنترل‌گرند (سلطه‌جویان عاطفی)؟ راس روزنبرگ با بهره‌گیری از تجارب شخصی خود در حوزه روان‌درمانی، به بهترین شیوه فرایند جذب را برای خواننده توضیح می‌دهد و به بررسی انواع اختلالات در روابط بین‌فردی می‌پردازد.

«نوبت به روابط عاشقانه که می‌رسد، همه ما آهن‌رباهای انسانی هستیم! سندروم آهن‌ربای انسانی، یک تعبیر استعاری دیگر برای نیروی ناخودآگاهی است که افراد متضاد ولی سازگار را به‌هم وصل می‌کند. و به رابطه ماندگار و باثبات می‌کشاند. این سندروم با اینکه از نظریه زنجیره خویشتن ساده‌تر است و جامعیت کمتری دارد. همچون آن مبنایش این است که دو شریک عاطفی احتمالی، به خاطر تیپ‌های شخصیتی متضاد ولی سازگار و هماهنگ خود، جذب یکدیگر می‌شوند. زنجیره خویشتن، بر گرایش خویشتن فرد با مقادیر زتجیره خویشتن تمرکز می‌کند. اما سندروم آهن‌ربای انسانی، محرکه جذب را بررسی می‌کند. آن‌هم با استفاده از قطب‌نما و آهن‌ربای فرضی که مثل قطب‌نماها و آهن‌رباهای واقعی، با ویژگی‌های مغناطیسی خود عمل می کنند. ما به‌عنوان آهن‌رباهای انسانی، به سمت شریک عاطفی کشیده می‌شویم که قطب مغناطیسی‌اش مخالف قطب مغناطیسی ماست.

با اینکه تلاش می‌کنیم شریک عاطفی‌ای بیابیم که بدون قید و شرط به ما عشق، احترام و توجه بدهد. و رابطه‌ای دوطرفه و متقابل با ما برقرار کند. تمایل داریم یک «قطب‌نمای عشقی» استعاری را دنبال کنیم که قدرتمندانه انتخاب‌های ارتباطی‌مان را هدایت می‌کند. دانسته یا ندانسته، همه ما وقتی به دنبال شریک عاطفی ایده‌آل هستیم، از قطب‌نمایی استعاری استفاده می‌کنیم. با اینکه آگاهانه قصد داریم مسیر دیگری را انتخاب کنیم. به اجبار در راهی قرار می‌گیریم که به سمت آن هدایت می‌شویم. با وجود قول‌هایی که به خودمان داده‌ایم که انتخاب‌های عاقلانه، مطمئن و سالم انجام دهیم. نمی‌توانیم در برابر کشش مسحورکننده به سمت مسیری که قطب‌نمایمان نشان می‌دهد، مقاومت کنیم. این گونه است که عشاق نگون‌بخت، خواه ناخواه به‌هم وصل می‌شوند. نه به واسطه انتخاب‌های آگاهانه‌شان، بلکه به خاطر اینکه قطب‌نمای استعاری‌شان آن‌ها را به آغوش عاشقانه هم سوق داده است.»