زندان دل

انگار با پیام آخرش تیر خلاص را به طرفم شلیک کرده بود. بدنم کرخت شد. هنوز لباس عوض نکرده و نماز هم نخوانده بودم اما نایی برای بلند شدن نداشتم. صدای هشدار پیام گوشی را که شنیدم، خواستم گوشی را خاموش کنم اما باز حس کنجکاوی‌ام باعث شد به عنوان آخرین بار پیامش را بخوانم:
گناهم چه بود؟ دوست داشتن تو؟ اگر گناه است، خود را محکوم می‌کنم … از دلم زندانی می‌سازم انفرادی … فقط برای خودم! و مهر اجرای حکم خود را بر پرونده‌ام می‌کوبم … محکوم به: “زندان دل”