رستوران چینی درجه یک

رستوران چینی درجه یک

ليلين لي مدرک لیسانسش را از پرینستون و فوق لیسانسش را از دانشگاه میشیگان دریافت کرد. او دریافت کننده جایزه هوپ وود در داستان کوتاه و جایزه نویسنده جدید گلیمر توربین است. کارهای او در گوارنیکا” ، گنتا وایزابل به نمایش درآمده . او از محله متروی دی سی و ساکن آن آربور میشیگان است.

پیشخدمت‌ها در حال خواندن آهنگ تولدت مبارک به زبان چینی بودند. هر پانزده نفرشان دور میز مهمانی جمع شده بودند و دست می‌زدند. حتی یک نفر هم کوک نمی‌خواند. مشتری میز بغلی برای اینکه صحنه را ببیند، صندلی‌اش را برگرداند. نگاه مرد اردک پز روی اردک خیره ماند. آهنگ به پایان رسید. مشتری شمعی را که روی چیزکیک مجانی‌اش بود فوت کرد و در حالیکه هنوز مشغول تعریف و تمجید بود، پیشخدمت‌ها به سمت میزهایشان متفرق شدند، و دوباره مشغول حرف زدن به زبان انگلیسی رستوران شدند.
یکی از پیشخدمت‌ها که مخاطبش شخص خاصی نبود گفت: “ما یک رهبر بزرگ می‌خواهیم، بدون او، ترانه هم لطفی ندارد”.
جیمی هان در حالی که به آرامی در اتاقکی در آن نزدیکی نشسته بود، با کراوات طرح اردک خود بازی می‌کرد. واضح بود که پیشخدمت متوجه شده دارد استراق سمع می‌کند. هیچ کس او را «رئيس بزرگ» صدا نمی‌زد.
جیمی در آواز خواندن، صدایی قوی و نرم داشت- شاید این برای کسانی که او را می‌شناختند تعجب برانگیز باشد- اما لقب واقعی‌ای که کارکنان در غیابش برایش انتخاب کرده بودند «رئيس کوچک» بود. زیاد محترمانه نبود اما چه می‌توانست بکند…