دومین روز از دومین ماه

دومین روز از دومین ماه

آدم‌ها نیاز دارند به نقطه‌ای امن به پشتوانه‌ای قدرتمند و عشق گاهی می‌شود همان پناهگاه امن و مطمئن شاید هم به همین خاطر در لحظات ضعف و ناامیدی یا وقتی که خود را شکست خورده می‌پندارند سهل‌تر از همیشه دل می‌سپارند به عاشقی؟ آدم‌ها بر سر دوراهی، گاهی می‌گذرند به ظاهر حتی از عشق، حتی از دوست داشتن ولی مثل کسی می‌شوند که با از دست دادن آن نقطه امن در دل با دروغ و پنهان کاری زندگی می‌کنند و شاید سال‌ها این سرخوردگی را با خود به دوش می‌کشند، صبورانه ولی صبری ناشی از تنفر، خشم، غم حتى صبری که پشتوانه‌اش ترس است و عصبانیت تا روزی در جایی و فرصتی که پیش می‌آید مثل کوهی از آتشفشان فوران کنند. آدم‌ها گاهی تظاهر می‌کنند به عشق ولی نادانسته و ناخواسته همین تظاهر تبدیل می‌شود به عشقی عمیق در عطر روزهای اردیبهشت و مستی عاشقانه آن!