ترک عادت قضاوت نادرست (باورهای سد راهتان را کنار بگذارید و به زندگی بهتر برسید)
گابریل برنستین یکی از پرچم داران نسل جدید مربیان معنوی است. او در مقام نویسنده، سخنران انگیزشی و مربی زندگی، برای جویندگان شادی و آرامش معنا خلق می‌کند و راه می‌گشاید. برنستین سخنرانی‌های بسیاری در سراسر جهان ارائه کرده و در فهرست بیست زن نام‌آور به انتخاب مجله فوربس قرار گرفته است. خانم گابریل برن استین به واسطه‌ی حضورش در شو تلویزیونی خانم اپرا وینفری به عنوان یک آموزگار معنوی نواندیش شناخته شده است. او بارها به عنوان یک کارشناس در برنامه‌ی تلوزیونی دکتر آز شرکت کرده است و از طرف نیویورک تایمز به عنوان یک الگوی رفتاری جدید به جهانیان معرفی شده است. گابریل نویسندهٔ کتاب‌های پرفروش شاید معجزه کنیم و معجزه‌های اکنون است. اخیراً گابریل به‌عنوان «فعال معنوی» به همراه دیپاک چوپرا، مجریان بزرگ‌ترین مراقبهٔ گروهی کتاب رکوردهای گینس هستند. یوتیوب او را جزء شانزده ویدئو بلاگر اول خود نامید. وب‌سایت ماشابل حساب توییتر او را در لیست یازده حساب توییتری که باید دنبال کرد، قرار داده است. همچنین نشریهٔ فوربس او را در لیست بیست زن صاحب برند جهان قرار داده است. گابریل برن استین در نشریات و برنامه‌هایی نظیر ال، اون، کتی لی و هدا، تودی شو، سوپرسول ساندی اپرا، برنامهٔ کوئین لطیفه، اندرسون لایو، اکسس هالیوود، ماری کلر، هلث، سلف، گلمور، هلپ دسک، و روی جلد مجلهٔ زندگی و… حضور داشته است.
ماهیت راستین ما عشق است؛ اما جایی در زندگی، معمولاً در دوران کودکی، حادثه‌ای خاص سبب می‌شود از آن ماهیت خاص فاصله بگیریم. جدایی از عشق در ما احساس خاص‌بودن یا نابسندگی ایجاد می‌کند که به احساس تنهایی و درنتیجه هراس منجر می‌شود. ما می‌خواهیم از خود در برابر این ترس حمایت کنیم، بنابراین آن را به شکل قضاوت نادرست فرافکنی می‌کنیم.
می‌دانیم موجوداتی مهرورز و دنبال پیوند و ارتباط هستیم؛ اما در جدایی خود در رؤیا به سر می‌بریم.
ما بدون اینکه متوجه باشیم برای اینکه از حقیقت دور شده‌ایم، در اعماق وجودمان درباره خودمان قضاوت نادرست می‌کنیم و درنهایت هم به احساس گناه و خجالت می‌رسیم. احساس گناه ناخودآگاه به‌قدری دردناک است که چاره‌ای نداریم جز آنکه آن را فرافکنی کنیم تا از رنج و ناراحتی خود بکاهیم. با فرافکنی قضاوت نادرست درباره دیگران، منکر احساس گناه خود می‌شویم و آن را در خود سرکوب می‌کنیم که نیمه‌هوشیار در ما احساس گناه بیشتر می‌کند، زیرا می‌دانیم قضاوت نادرست با آن کس که به‌راستی هستیم، تفاوت دارد. احساس گناهی که از قضاوت نادرست درباره دیگران به ما دست می‌دهد، به خود ما تعمیم داده و چرخه باطل شروع می‌شود، همان چرخه قضاوت نادرست.
هرچه بگویم کم گفته‌ام. قضاوت نادرست دلیل اصلی احساس تنهایی و انزوای ماست. فرهنگ و رسانه‌های ما بر موقعیت اجتماعی، وضع ظاهری، جدایی نژادی، دینی و ثروت مالی ما تأثیر فراوان می‌گذارند. ما به‌گونه‌ای تربیت شده‌ایم که احساس می‌کنیم کمتر از دیگرانیم، بنابراین از قضاوت نادرست برای منزوی‌کردن خود، فاصله‌گرفتن از تألم، احساس نابسنده‌بودن، نداشتن امنیت‌خاطر و بی‌ارزش‌بودن استفاده می‌کنیم. قضاوت نادرست درباره دیگران و مسخره کردن آنها ساده‌تر از بررسی کمی‌ها و کاستی‌های خود است.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.