اتاق زیرزمین

اتاق زیرزمین (بیست و یک داستان کوتاه)

درباره نویسنده گراهام گرین:

هنری گراهام گرین (زادهٔ ۲ اکتبر ۱۹۰۴، درگذشتهٔ ۳ آوریل ۱۹۹۱) رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، منتقد ادبی و سینمایی و نویسندهٔ پرکار داستان‌های کوتاه انگلیسی بود.
او در طول عمر طولانیش در غالب معرکه‌های سیاسی و انقلابی گوشه و کنار جهان حاضر و ناظر بود و ماجراهای داستان‌هایش عمدتاً در متن همین وقایع قرن بیستم می‌گذرد، آثاری که ابهامات انسان نوین در این دنیای ناآرام را می‌نماید.

قسمتی از کتاب اتاق زیرزمین:

می‌خواست به همه‌شان یک درس درست و حسابی بدهد و برایش فرق نمی‌کرد که با چه کسی شروع کند؛ همه‌شان او را گول زده بودند؛ اما تصویر آینه هنوز جلوی نظرش بود و از او می‌خواست که متانت خود را حفظ کند، زیرا دیگر آنقدرها جوان نبود که شأن و وقارش را ارزانی کند؛ اشکالی نداشت اگر با مشت توی صورت او می‌کوبید، اما نباید گاز می‌گرفت؛ می‌توانست او را هل دهد، ولی نباید لگد میزد.

سن و سال و درماندگی و بی‌انگیزگی دستانش را بسته بود. با فش‌وفش لباس سیاهش، از روی نرده‌ها پرت شد و افتاد میان تالار؛ جلوی در ورودی دراز به دراز افتاده بود. مثل گونی زغالی که باید از راه حیاط به زیرزمین منتقل شود. فیلیپ نگاه می‌کرد؛ امی نگاه می‌کرد؛ ناگهان امی در درگاهی اتاق خواب مهمانان ویژه با چشمان باز نشست، انگار خسته‌تر از آنی بود که بتواند روی پا بایستد. پینس آرام از پله‌ها به داخل تالار رفت.

برای فیلیپ فرار کردن کار سختی نبود. کاملا او را فراموش کرده بودند. از پشت، از راه پله مخصوص خدمه پایین رفت. زیرا خانم بینس در تالار بود؛ نمی‌فهمید توی تالار دراز کشیده که چه شود. چیزهایی که نمی‌فهمید او را می‌ترساند. درست مثل تصاویر ترسناک کتابهایی که هیچ کس برایش نخوانده بود. دنیای آدم بزرگ‌ها همه خانه را اشغال کرده بود. حتی دیگر در اتاق خواب بچه هم در امان نبود؛ شور و حالشان در تمام خانه جریان داشت. تنها کاری که از دستش برمی‌آمد، این بود.