ابرها بزرگ بودند و سفید بودند و در گذر

ابرها بزرگ بودند و سفید بودند و در گذر

دیروز که خاک هنوز تروتازه بود و خیس، مردی در برلین زندگی می کرد که خود را رمان مینامید به این امید که این اسم برایش موفقیت به همراه آورده و خوشبختش کند. مادر سالخوردهاش هزار کیلومتر دور از او و در جنوب غربی زندگی می کرد و در هفته چندین بار و آخرهفته ها تقریبا همیشه به او تلفن میزد تا بپرسد پس بالاخره کی سراغش می آید و کارش را یکسره می کند. مادرش دیگر رغبتی به زندگی نداشت. رمان هر بار همراه با فین کوتاهی که به وضوح به گوش می رسید، می خندید و می گفت کار به این سادگی ها هم که مادرش تصور می کند نیست.

ماتیاس چوکه متولد ۱۹۵۴ در برن سوئیس و نبیرهی نویسنده ی آلمانی هاینریش چوکه است. وی پس از اتمام تحصیلاتش در رشته ی تئاتر در زوریخ، با پتر تسادگ، کارگردان برجسته ی تئاتر آلمان، در تئاتر شهر بوخوم همکاری کرد. وی از سال ۱۹۸۰ به عنوان نویسنده و فیلمساز در برلین، شهری که از جایگاه ویژه ای در آثار او برخوردار است، زندگی می کند. در بیست و پنج سال گذشته یازده اثر روایی شامل رمان و مجموعه داستان کوتاه، هشت نمایش نامه و سه فیلم خلق و جوایز متعددی در سوییس و آلمان از آن خود کرده است. اغلب منتقدین آلمانی و سوییسی که به آثار او پرداخته اند، برآنند که چوکه تمامی نرمها و مرزهای فرمال سنتی ادبیات روایی را پشت سر می نهد و به وجهی شوخ و شنگ و در عین حال با طنز سیا؛ گزندهای، جامعه ی مدرن امروز اروپا را زیر سوال می برد.|