آذربایجان ایران، آغاز جنگ سرد
درباره نویسنده جمیل حسنلی:
جمیل حسنلی نویسنده کتاب آذربایجان ایران، آغاز جنگ سرد، با نام کامل جمیل پولادخان اوغلو حسنلی (متولد ۱۵ ژانویه ۱۹۵۲) مورخ آذربایجانی، مشاور سابق رئیس‌جمهور آذربایجان، معاون سابق مجمع ملی آذربایجان، عضو کمیسیون ریاست جمهوری برای آموزش، عضو آکادمی ملی علوم آذربایجان است. که بیش از همه برای آثارش در خصوص تاریخ جنگ سرد، مناطق قره باغ، نخجوان و عضویت در جامعه آمریکای شمالی مطالعات خاورمیانه از ۱۹۹۸ شهرت دارد. او در سال ۲۰۱۳ کاندید مخالفین دولت در انتخابات ریاست جمهوری آذربایجان است.
جمیل حسنلی در شهرستان بیله‌سوار (جمهوری آذربایجان)، متولد شد. در ۱۹۷۰ وارد دانشکده تاریخ دانشگاه دولتی باکو شد. در ۱۹۷۷ وارد دوره دکترای دانشگاه دولتی باکو شد و در زمینه تاریخ اروپا و آمریکا تحصیل کرد. از ۱۹۸۰ همانجا به عنوان دانشیار و استاد مشغول به کار شد. در ۱۹۸۴ از پایان‌نامه با موضوع روابط شوروی-آمریکا دفاع کرد و پی اچ دی گرفت. در ۱۹۹۲ از پایان‌نامه با موضوع «جمهوری آذربایجان در نظام روابط بین‌الملل» دفاع کرد و دانشیار شد. بین ۱۹۹۲-۱۹۹۴ رئیس دانشکده تاریخ مدرن و نوین اروپا و آمریکا بود. اکنون استاد دانشکده‌است. در ۱۹۹۳ مشاور رئیس‌جمهور آذربایجان بود. او مؤلف ۱۵ کتاب و جزوه و بیش از ۱۰۰ مقاله‌است که در آذربایجان، آمریکا و… منتشر شده‌اند.
درباره کتاب آذربایجان ایران، آغاز جنگ سرد:
کتابی که پیش رو دارید، اثری است درباره فعالیت‌های سیاسی «فرقه دمکرات آذربایجان» که با نگاهی دیگر و با دسترسی به اسناد محرمانه‌ای که پس از گذشت دهه‌های تاریخی که مؤلف كتاب آقای جمیل حسنلی موفق شد بدان دست یابد، تألیف شده است. بر همگان روشن است که فرقه دمکرات آذربایجان، یا به سخنی دیگر «غائله آذربایجان» رویدادی زودگذر، اما تأثیرگذار در محیط داخلی ایران بعد از جنگ جهانی دوم و به اعتباری آغازگر دوره جنگ سرد در محیط بین‌الملل بود.
درباره این رویداد آثاری چند، هم تاریخی، هم مستند چه از سوی مؤلفان ایرانی و چه خارجی تألیف و منتشر شده است. همچنین رمان‌هایی نیز در این زمینه نوشته شده و اشعاری هم سروده شده است. اما در همه این آثار یک نوع بهت و حیرت در ظهور و سقوط فرقه دمکرات آذربایجان به چشم می‌خورد. اینکه چگونه شوروی‌ها موفق شدند در برهه‌ای از زمان و در مدتی کوتاه جریانی را در ایران پدید آوردند که حکومت مرکزی ایران را به چالش وادارد؟ این پرسش سال‌ها بدون پاسخ مانده است.
قسمتی از کتاب آذربایجان ایران، آغاز جنگ سرد:
اتحاد شوروی پس از ضمیمه کردن اوکرائین غربی و بلاروس غربی به قلمرو خود در سال ۱۹۳۹، آماده ضمیمه کردن آذربایجان ایران به آذربایجان شوروی شد و به دنبال آن در آغاز سال ۱۹۴۰، آذربایجان ایران مشمول برنامه‌های استراتژیک مسکو گردید. این موضوع علل زیادی داشت: از جمله این که اتصال این بخش از ایران به آذربایجان شوروی در حقیقت گسترش خاک شوروی در جهت جنوب بود و از طریق آن راه نفوذ شوروی به اعماق خاورمیانه باز و زمینه برای گسترش وقایع سیاسی جدید در آن جا فراهم می‌شد و از طرفی دیگر امنیت امپراتوری نیز از طرف جنوب تضمین می‌گشت.
اتحاد شوروی خوب به یاد داشت که نفوذ نیروهای ترک و آلمان در جنگ جهانی اول به آذربایجان، امنیت روسیه را با مخاطره جدی مواجه کرده بود، علاوه بر آن اتحاد شوروی از نفوذ آلمان در اقتصاد ایران و مخصوصا منابع انرژی آن وحشت داشت. این وحشت بی‌علت نبود و هر چند ایران در ۴ سپتامبر ۱۹۳۹، پس از آغاز جنگ جهانی بی‌طرفی خود را اعلام کرده بود، ولی ادامه همکاری با آلمان در سیاست خارجی این کشور جایگاه مهمی داشت…
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.